De kogel is door de kerk, er is witte rook, de koe is bij de horens gevat.
Ik verkas naar Tanzania na drie jaar in Thailand te hebben vertoefd.
Wat een sprong, denkt u? Die is kleiner dan u zou verwachten. Allereerst blijf ik bij dezelfde letter van het alfabet en ook, eenmaal je in het internationale onderwijs terechtkomt, kan het letterlijk alle kanten op.
Vroeger hoorde ik al eens van reizigers dat er zoiets bestaat als ‘de roep van Afrika’. Ze beweerden dat eenmaal je op het Afrikaanse continent voet aan land had gezet, er slechts twee opties zouden zijn: ofwel zo snel mogelijk terug naar huis willen keren, ofwel dat hartverscheurende moment waarop je naar huis móet, terwijl alles zegt dat je daar en dan wil bijven. Ik vond het altijd wat vreemd en lichtjes overdreven. Met zelf veel te reizen heb ik heel wat plekken bezocht die ‘bleven plakken’: Kyoto, Barcelona, Angkor Wat, Gent, Annapurna. Maar nooit kwam het tot een hartverscheurend afscheid. Slechts een kleine, snel weggepinkte traan en … moving on.
Tot ik eind vorig jaar naar Zuid-Afrika en Zimbabwe reisde. Toen begreep ik het, die ‘roep van Afrika’. De geur, de ongebreidelde woestheid van de wijdse natuur, het stof, de alomtegenwoordigheid van dieren. Dat leidde tot een kleine aardverschuiving.
Toen een aantal weken geleden het aanbod om in Tanzania te gaan lesgeven uit de lucht kwam vallen, besloot ik om de roep van Afrika te beantwoorden. Zoals vogels in de bomen elkaar toefluiten, zo deden we dat ook, Afrika en ik.
Van alle plekken waar ik zou kunnen neerstrijken, is Moshi, aan de voet van de Kilimanjaro, beslist een toplocatie. Bovendien zal ik er meer dan een Vlaming en Nederlander in de Wereld tegen het lijf lopen, omdat ik er Nederlands zal geven in opdracht van Stichting NOB, Nederlands Onderwijs in het Buitenland.
Er is een relatief grote Nederlandstalige gemeenschap in Tanzania, voornamelijk omdat de Tanzaniaanse en Nederlandse overheid al jaren een goede samenwerking onderhoudt. Na Engeland is Nederland de tweede grootste investeerder in Tanzania, met name in landbouw, energie, transport en financiën.
Thailand, ik groet je! Je was fabuleus, heet, groen, divers, lekker en zoet. Ik neem graag een beetje van je mee naar de andere kant van de Indische Oceaan.
Wil u meer weten over het aanbod van Nederlandse lessen in het buitenland, neem dan een kijkje op de website van NOB.
Deze column werd geschreven in opdracht van Vlamingen in de Wereld en zal verschijnen in de zomereditie van hun tijdschrift, alsook op de website.
footprints 